Ναρκωτικά

Τι είναι τα ναρκωτικά

Τον Δεκέμβριο του 1898 n γερμανική φαρμακοβιομnxανία Bayer παρασκεύασε την nρωίνn, μια ουσία που είχε συνθέσει τυχαία ο Άγγλος ερευνητής Σ. P. Pάιτ το 1874.

Το προϊόν της επεξεργασίας της μορφίνης με οξικό ανυδρίτn ονομάστηκε διακετυλομορφίνn και αποδείxτnκε τέσσερις έως οκτώ φορές ισχυρότερο αναλγητικό από τη μορφίνη. Όμως, οι παρενέργειές της ήταν υπερβολικά σοβαρές· έτσι, n nρωίνn φαινόταν καταδικασμένη.

Εκατό χρόνια αργότερα, είναι το αντικείμενο του πιο άγριου λαθρεμπορίου στον κόσμο και μια από τις εθιστικότερες ουσίες.  Το πρόβλημα των ναρκωτικών λαμβάνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις. Μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε οικογένεια και ο εθισμός στα ναρκωτικά έχει καταστροφικές επιπτώσεις σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο.

Τα ναρκωτικά γενικότερα είναι χημικές ουσίες που αλλάζουν τον τρόπο που δουλεύει το σώμα σου... προς το κακό! Σίγουρα θα έχεις ακούσει κάποιες λέξεις όπως: μαριχουάνα, κοκαΐνη, έκσταση, ηρωίνη, χασίς, LSD. Αυτά όλα είναι ονόματα διαφόρων ναρκωτικών. Και τα τσιγάρα και το αλκοόλ είναι είδη ναρκωτικών, μόνο που δυστυχώς είναι νόμιμα!

Η καταστροφική δράση των ναρκωτικών στον εγκέφαλο επηρεάζει πολλές βασικές λειτουργίες.  Η μνήμη, η προσοχή, η συγκέντρωση και η ικανότητα ενός ατόμου να διεξάγει μια συνομιλία εξασθενούν και αδυνατίζουν σε σημείο που να παρουσιάζουν σοβαρές μειονεξίες και ανεπάρκειες.

Ναρκωτικά όπως η κάνναβις και το χάπι έκσταση (μεθαμφεταμίνη) φαίνεται ότι έχουν τα πρωτεία στην πρόκληση βλάβης στη μνήμη και στη συγκέντρωση. Δυστυχώς τα δύο αυτά ναρκωτικά είναι ευρέως διαδεδομένα και η χρήση τους αυξάνεται και εξαπλώνεται ανησυχητικά στους νέους σε πολλές χώρες του κόσμου.

Οι ιατρικές και επιδημιολογικές έρευνες κατά τα τελευταία χρόνια τεκμηριώνουν πλέον με ένα ταχύ ρυθμό τις νοσηρές καταστροφικές δράσεις που έχουν τα διάφορα ναρκωτικά πάνω στον ανθρώπινο εγκέφαλο και τις μόνιμες αναπηρίες που προκαλούν.   Οι ανεπάρκειες και οι μειονεξίες που παρατηρήθηκαν στους χρήστες ναρκωτικών ουσιών, επιδεινώνονταν με την πάροδο του χρόνου. Η αύξηση του χρόνου και της συνολικής ποσότητας ναρκωτικής ουσίας που χρησιμοποιούσε ένας χρήστης, συσχετιζόταν με περισσότερες βλάβες στις διανοητικές ικανότητες του χρήστη.

Πρόσφατες έρευνες που έγιναν για το ναρκωτικό έκσταση, του οποίου δυστυχώς η χρήση αυξάνεται ραγδαία μεταξύ των νέων, έδειξαν και άλλης μορφής βλάβες στον εγκέφαλο.  Εκτός από τη μείωση της μακροπρόθεσμης μνήμης το έκσταση αποδείχθηκε ότι επηρεάζει την ικανότητα του χρήστη να μπορεί να διεξάγει μια κανονική συνομιλία.   Στη μέση μιας φράσης χάνουν τη ροή της σκέψης τους, διακόπτουν και επαναλαμβάνουν πράγματα που ήδη έχουν πει αρκετές φορές. Παρουσιάζουν κενά μνήμης που έχουν σχέση με απλά πράγματα της καθημερινής ζωής.  Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Psychiatry, ασχολήθηκε με ένα ιδιαίτερα τοξικό και ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του ναρκωτικού έκσταση.  Το έκσταση έχει την ιδιότητα να αδρανοποιεί την ικανότητα του χρήστη να λέγει όχι στο ναρκωτικό. Η μεθαμφεταμίνη που είναι η χημική ουσία που περιέχει το έκσταση, είναι ένα πολύ ισχυρό διεγερτικό της έκκρισης ντοπαμίνης από τον εγκέφαλο. Η ντοπαμίνη ερεθίζει τους υποδοχείς στον εγκέφαλο που έχουν σχέση με δραστηριότητες που προκαλούν ευχαρίστηση.

Μετά από τη λήψη της μεθαμφεταμίνης και της μαζικής έκκρισης ντοπαμίνης ακολουθεί μια πολύ έντονη κατάσταση υπερδιέγερσης στον οργανισμό που μπορεί να διαρκέσει ασταμάτητα για χρονικό διάστημα που ποικίλει από μερικές ώρες μέχρι δύο μέρες.  Ο χρήστης νιώθει ευφορία, έχει υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του, μιλά πολύ, βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς ετοιμότητας και δεν νιώθει την κούραση.

Όμως η κατάσταση αυτή που δημιουργείται, προκαλεί βλάβη στις καταλήξεις των νευρώνων του εγκεφάλου. Επιπρόσθετα, το έκσταση καθίσταται η μόνη ουσία που μπορεί πλέον να απελευθερώνει στον εγκέφαλο τη ντοπαμίνη, γεγονός που καθιστά τον χρήστη εξαρτώμενο του ναρκωτικού και του αφαιρεί την ικανότητα να λέγει όχι στο ναρκωτικό.

Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι ένας σταδιακός εκφυλισμός του εγκεφάλου του χρήστη. Παρατηρείται έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, μείωση της μνήμης, εγκατάσταση μιας μόνιμης κακής ψυχικής διάθεσης και προβλήματα στην κινητική δύναμη.  Οι βλάβες που προκαλούνται και εγκαθίστανται από το έκσταση, μπορούν εκτός από τα πιο πάνω να προκαλέσουν και νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως για παράδειγμα την ασθένεια του Parkinson.

Θα τελειώσουμε επισημαίνοντας το γεγονός ότι οι σύγχρονες επιδημιολογικές, απεικονιστικές και βιοχημικές έρευνες δείχνουν πλέον με περισσότερη ευκρίνεια τις καταστροφικές επιδράσεις που έχουν τα διάφορα είδη ναρκωτικών στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Οι χημικές δράσεις των ναρκωτικών δημιουργούν βλάβες στον εγκέφαλο που εξηγούν τα παροδικά εφήμερα αισθήματα ευφορίας, την εξάρτηση που δημιουργείται και τέλος τις πολλές φορές ανεπανόρθωτες μόνιμες αναπηρίες που προκαλούν στον ψυχικό, πνευματικό και διανοητικό κόσμο του χρήστη.

Διατηρείστε τον εγκέφαλο σας υγιή. Μη χρησιμοποιείτε ναρκωτικά. Ο εθισμός στα ναρκωτικά είναι μια ασθένεια του εγκεφάλου.

---

Γιατί παίρνουν ναρκωτικά οι νέοι;

Τα παιδιά μπορεί να παίρνουν ναρκωτικά για διάφορους λόγους. Μπορεί απλά να θέλουν να είναι «cool» όπως κάποια μεγαλύτερα παιδιά που βλέπουν. Κάποτε, τα παρακινεί η περιέργεια. Άλλα παιδιά μπορεί να είναι στενοχωρημένα, φοβισμένα, βαριεστημένα ή να έχουν άλλα προβλήματα (π.χ. οικογενειακά) και να παίρνουν τα ναρκωτικά για να «λύσουν» τα προβλήματα τους και να «νιώσουν» καλά.

Το να νιώθεις καλά και το να είσαι καλά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Παίρνοντας ναρκωτικά σίγουρα δεν μπορείς να είσαι καλά αφού ... ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ !  Τα ναρκωτικά δεν μπορούν να λύσουν οποιουδήποτε είδους προβλήματα αφού σε κάνουν απλώς να τα ξεχάσεις. Δεν τα εξαφανίζουν ούτε τα λύνουν!

Οτιδήποτε καταναλώσεις σε μεγάλη ποσότητα βλάπτει το σώμα σου. Δεν πονάς την κοιλιά σου όταν τρως πολλά κεράσια; Και όταν πάρεις ναρκωτικά θα νιώσεις άσχημα, μόνο που δεν χρειάζεται καθόλου μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών για να κάνουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ζημιά στο σώμα σου! Ξέρεις γιατί;

Τα ναρκωτικά σκοτώνουν τα κύτταρα του εγκεφάλου. Και αντίθετα με τα μαλλιά και τα νύχια, όταν καταστραφούν τα κύτταρα του εγκεφάλου, ΔΕΝ ξαναδημιουργούνται.

Ακόμη, τα ναρκωτικά «θολώνουν» το μυαλό σου. Δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά. Πολλοί, όταν είναι «high», υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών,  κάνουν ανόητα και επικίνδυνα πράγματα που δεν θα τα έκαναν εάν δεν είχαν πάρει ναρκωτικά. Το σχολείο γίνεται, για παιδιά-ναρκομανή, ακόμη πιο δύσκολο. Το χειρότερο, ίσως, για τα παιδιά αυτά, είναι ότι δεν αναπτύσσονται σωστά και είναι συνεχώς άρρωστα.

---

Τι είναι ο εθισμός

Ο εθισμός ξεκινά όταν ένα άτομο αρχίζει ενσυνείδητα να παίρνει ναρκωτικά. Οι επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι τα ναρκωτικά επηρεάζουν την κανονική λειτουργία του εγκεφάλου. Επιδρούν σε εγκεφαλικές δομές και προκαλούν αρχικά έντονα αισθήματα ευχαρίστησης αλλοιώνοντας όμως τον εγκεφαλικό μεταβολισμό και δραστηριότητα.
Όταν εγκατασταθεί ο εθισμός στα ναρκωτικά, τότε ο ασθενής παρουσιάζει μια ακατάσχετη επιθυμία για χρήση ναρκωτικών ουσιών. Η έντονη και ακατάσχετη αυτή επιθυμία συχνά δεν μπορεί να ελεγχθεί παρά το γεγονός ότι μπορεί να δημιουργεί εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις για τον ασθενή.
Οι επιδράσεις των ναρκωτικών στον εγκέφαλο προκαλούν αλλοιώσεις της συμπεριφοράς. Η αναζήτηση των ναρκωτικών γίνεται καταναγκαστική, η ασθένεια γίνεται χρόνια και παρουσιάζει πολλές υποτροπές.

Πολύ συχνά μαθητές, φοιτητές ή άλλοι νέοι παρακινούνται να δοκιμάσουν κάποιο ναρκωτικό μέσα στα πλαίσια μιας εσφαλμένης αντίληψης ότι η δοκιμή μια φορά δεν εμπεριέχει κινδύνους. Όμως οι αλλαγές στον εγκέφαλο εγκαθίστανται τόσο γρήγορα, που όταν αντιληφθούν πόσο επικίνδυνο είναι, τότε είναι πολύ αργά για ν' αντιδράσουν. Αν πάρεις ναρκωτικά έστω και για μια φορά, δεν θα εθιστείς αλλά θα σου δημιουργηθεί μια ίσως ανεπανόρθωτη ζημιά στον εγκέφαλο! Οπότε η φράση «Δοκίμασε, δεν θα πάθεις τίποτε από μια φορά» δεν ισχύει διότι η ζημιά γίνεται. Με την πρώτη δόση κοκαΐνης μπορεί να πάθεις καρδιακή προσβολή και να πεθάνεις (ναι, ακόμη κι εσύ!).

Όταν ένα παιδί ή ενήλικας παίρνει συχνά ναρκωτικά γίνεται χρήστης εθισμένος, δηλαδή τα έχει πια ανάγκη για να ζήσει.  Λόγω και του υψηλού κόστους της κάθε δόσης, η κάθε μέρα στη ζωή ενός χρήστη ηρωίνης επικεντρώνεται αποκλειστικά στην αναζήτηση της επόμενης δόσης. Όλα τα άλλα, σχέσεις, σπουδές, εργασία κτλ., συνήθως ξεχνιούνται μέσα στην καθημερινή αγωνία αυτής της ανάγκης.

Ο εθισμένος χρήστης είναι πρόθυμος να υποστεί το παν για να βρει την επόμενη δόση του. Αυτή η ανάγκη μπορεί να υποχρεώσει το χρήστη να διαπράξει κλοπές, να γίνει βαποράκι (δηλαδή να διακινεί ο ίδιος τα ναρκωτικά στους συνομηλίκους του, με αντάλλαγμα την «δόση» του), ή ακόμη να εμπλακεί στην πορνεία. 

Ισχυρότερη εξάρτηση από όλα τα ναρκωτικά προκαλεί η ηρωίνη.  Ο λόγος που η ηρωίνη προκαλεί τόσο ισχυρή εξάρτηση, είναι ότι – όταν μπαίνει στον εγκέφαλο – επιδρά στα κέντρα που ρυθμίζουν τον πόνο και την ευφορία. Τα συστατικά της ηρωίνης αντικαθιστούν τις έμφυτες ουσίες του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για το αίσθημα της ευφορίας και για την καταπράυνση του πόνου, με αποτέλεσμα, όταν κάποιος βρίσκεται υπό την επήρεια να βιώνει έντονη ευφορία, ενώ όταν παύει η δράση της ουσίας να βιώνει αφόρητους πόνους. Η επιθυμία να αποδράσει κάποιος από αυτό τον πόνο, μετατρέπεται σταδιακά σε μια πανίσχυρη ψυχολογική εξάρτηση.

Χαρακτηρίζεται κάποιος ως εξαρτημένος από ναρκωτικές ουσίες όταν πληροί τρία (3) τουλάχιστον από τα παρακάτω κριτήρια:
1. Καταναλώνει ουσίες με μεγαλύτερες ποσότητες ή για μεγαλύτερη χρονική περίοδο από αυτή που είχε την πρόθεση.
2. Έχει την επίμονη επιθυμία ή έχει κάνει μια ή περισσότερες ανεπιτυχείς προσπάθειες για να μειώσει ή να ελέγξει τη χρήση της ουσίας.
3. Καταναλώνει μεγάλο μέρος του χρόνου του σε δραστηριότητες αναγκαίες για την προμήθεια της ουσίας (π.χ. κλοπές) για χρήση της ουσίας (επανειλημμένη χρήση της ουσίας κατά τη διάρκεια της ημέρας) ή για την αποκατάσταση από την επίδρασή της.
4. Εμφανίζει καταστάσεις μέθης ή στερητικά συμπτώματα ενώ:
α) αναμενόταν να εκπληρώσει σημαντικές υποχρεώσεις στη δουλειά του, στο σχολείο ή στο σπίτι (π.χ. δεν πηγαίνει στη δουλειά γιατί βρίσκεται σε κατάσταση κακουχίας από στέρηση, δεν πηγαίνει στο σχολείο ή δεν εργάζεται γιατί βρίσκεται κάτω από την άμεση επίδραση της ουσίας, είναι σε κατάσταση μέθης ενώ φροντίζει παιδιά).
β) αναλαμβάνει δραστηριότητες επικίνδυνες για τη σωματική του ακεραιότητα (π.χ. οδήγηση μεταφορικού οχήματος) .
5. Εγκαταλείπει σημαντικές κοινωνικές, επαγγελματικές ή ψυχαγωγικές ασχολίες εξ αιτίας της χρήσης της ουσίας.
6. Συνεχίζει τη χρήση της ουσίας παρά την επίγνωση ύπαρξης ενός διαρκούς ή περιοδικού κοινωνικού, ψυχολογικού και σωματικού προβλήματος υγείας που το προκαλεί ή το επιδεινώνει η χρήση της.
7. Έχει ανάγκη για σημαντικά μεγαλύτερες ποσότητες της ουσίας (ανάπτυξη ανοχής, αύξηση της κατανάλωσης της ουσίας κατά 50% προκειμένου να φτάσει στη μέθη ή το επιθυμητό αποτέλεσμα) ή εμφανίζει σημαντικά μειωμένη επίδραση με τη συνεχιζόμενη χρήση της ίδιας ποσότητας ναρκωτικής ουσίας.
8. Εμφανίζει χαρακτηριστικά στερητικά συμπτώματα.
9. Χρησιμοποιεί την ουσία συχνά για να ανακουφιστούν ή να αποφευχθούν τα στερητικά συμπτώματα.

---

Συμπτώματα χρήσης ναρκωτικών

Όταν ένα παιδί ή ενήλικας παίρνει συχνά ναρκωτικά γίνεται χρήστης εθισμένος, δηλαδή τα έχει πια ανάγκη για να ζήσει. Το σώμα του έχει συνηθίσει μ’ αυτά και δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς. Και δεν είναι εύκολο να σταματήσει κανείς. Χρειάζεται επειγόντως βοήθεια και μάλιστα πάρα πολλή. Ιδιαίτερα χρειάζεται την στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους.

Αν υποπτεύεσαι πως κάποιος φίλος ή γνωστός σου παίρνει ναρκωτικά, δες τα πιο κάτω σημεία για να το επιβεβαιώσεις:

-Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, δυσκολίες μνήμης
-Δεν ενδιαφέρεται πια για το σχολείο, πτώση των βαθμών, υπερβολικές απουσίες.
-Κακοκεφιά, ευερεθιστικότητα ή νευρικότητα, μπλέκεται σε πολλούς καβγάδες
-Είναι συνεχώς κουρασμένο, δυσκολία ξυπνήματος
-Ανορεξία ή αύξηση της όρεξης
-Τα μάτια είναι κόκκινα, υπερβολικά υγρά
-Οι κόρες των ματιών είναι μικρότερες ή μεγαλύτερες από ότι συνήθως
-Κρύες, ιδρωμένες παλάμες των χεριών, τρέμουλο χεριών
-Η αναπνοή, το σώμα ή τα ρούχα του παιδιού, έχουν μυρωδιά μιας ουσίας
-Τρέξιμο της μύτης, ξερόβηχας
-Σημάδια χρήσης βελονών από ενέσεις στα χέρια, στους βραχίονες, στα πόδια ή στα πέλματα
-Αναγούλες, εμετοί ή υπερβολική εφίδρωση
-Αλλαγές στους φίλους, υπερβολική ανάγκη για απομόνωση, μυστικοπάθεια ή ύποπτη συμπεριφορά
-Αλλαγές των συνηθειών στο σπίτι, απώλεια ενδιαφέροντος για την οικογένεια και τις οικογενειακές δραστηριότητες
-Γενικά απώλεια κινήτρων, ενέργειας και αυτοεκτίμησης, αδιαφορία για όλα
-Ανεξήγητη ανάγκη χρημάτων, κλοπή, ψέματα

Αν πράγματι αυτός ο φίλος ή γνωστός σου δείχνει τα πιο πάνω συμπτώματα, προσπάθησε πρώτα πρώτα να μιλήσεις μαζί του και να τον πείσεις (όχι με φωνές αλλά με έξυπνα επιχειρήματα!) ότι αυτό που κάνει είναι λάθος. Δείξε του πως είσαι έτοιμος να τον στηρίξεις και πρότεινε του να μιλήσετε μαζί στους γονείς του ή με κάποιον σύμβουλο.

Συμπτώματα ναρκωτικών:

1. Μαριχουάνα: Απλανές κρύο βλέμμα με κόκκινα μάτια, δυνατή ομιλία με ανάρμοστο γέλιο που ακολουθείται από υπνηλία, μυρωδιά γλυκού καμένου, απώλεια ενδιαφέροντος και κινήτρων, απώλεια ή πρόσληψη βάρους
    
2. Κατευναστικά (συμπεριλαμβανομένων των βαρβιτουρικών και ηρεμιστικών): Το άτομο φαίνεται ως να είναι μεθυσμένο χωρίς όμως τη χαρακτηριστική μυρωδιά του αλκοόλ, δυσκολίες συγκέντρωσης, αδεξιότητα, κακή δυνατότητα κρίσης, μπερδεμένη ομιλία, υπνηλία, κόρες των ματιών μικρές, με μειωμένη διάμετρο.
    
3. Διεγερτικά (αμφεταμίνες, κοκαΐνη): Υπερδραστηριότητα, ευφορία, ευερεθιστικότητα, ανησυχία, υπερβολική ομιλία, φλυαρία που ακολουθείται από κατάθλιψη και ύπνο σε ασυνήθιστες ώρες. Μακρές περίοδοι χωρίς φαγητό ή ύπνο, διευρυμένες κόρες ματιών απώλεια βάρους, ξηρότητα στόματος και μύτης
    
4. Παραισθησιογόνα (LSD): Διευρυμένες κόρες ματιών, παράξενη και παράλογη συμπεριφορά με επιθετικότητα, παράνοια και ψευδαισθήσεις, αλλαγές διάθεσης, απομάκρυνση από τους ανθρώπους, το άτομο κλείνεται στον εαυτό του, μπερδεμένη ομιλία, σύγχυση
    
5. Ηρωίνη: Σημάδια από βελόνες, ύπνος σε ασυνήθιστες ώρες, εφίδρωση, εμετοί, βήχας και ρουθούνισμα, σπασμωδικές κινήσεις, μείωση της διαμέτρου των κορών των ματιών και οι οποίες δεν αντιδρούν στο φως
    

---

Συνέπειες από την χρήση των ναρκωτικών

Οι συνέπειες από τη χρήση των ναρκωτικών ποικίλουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό απ' τους παράγοντες( π.χ. το περιεχόμενο της ναρκωτικής ουσίας, ο τρόπος λήψης, η διάρκεια της χρήσης κτλ. ). Οι βασικότερες από αυτές είναι :

·         Η οξεία δηλητηρίαση απ' τα ναρκωτικά είναι μια απ' τις συνηθισμένες αιτίες θανάτου των τοξικομανών. Η ανάγκη που δημιουργούν πολλά απ' αυτά ( κύρια τα οπιούχα, οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, τα βαρβιτουρικά ) για λήψη ολοένα και μεγαλύτερης δόσης, λόγω εθισμού, μπορεί να σταθεί μοιραία για τη ζωή του χρήστη. Επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο τοξικομανής έχει ανάγκη να αυξάνει συνεχώς τη δόση του, φτάνει κάποτε στην υπερδόση ( overdose ), που, ενώ είναι απαραίτητη, είναι πια και τοξική για τον οργανισμό. 'Έτσι μπορεί να προκύψει δηλητηρίαση, με ποικίλα συμπτώματα, που τελικά οδηγεί σε παράλυση της αναπνοής και της κυκλοφορίας και στο θάνατο.

Σχετικά με το θέμα πρέπει να επισημάνουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία :

Να πως περιγράφει ένας τοξικομανής την περίπτωσή του. “Τέσσερις φορές έχω πάθει οβερντόουζ. Τη μία απ' αυτές είπα, τελείωσα. Μου έκοψαν τις φλέβες κάτι φίλοι μου. Κατάφερα να γλιτώσω. Μια μέρα μεταφέρθηκα στο Λοιμωδών με ηπατικό κώμα. Ηπατίτιδα, θανατηφόρα υπογλυκαιμία, σηψαιμία και ...κάτι άλλα ψιλά ”. (Ημερήσιος τύπος).

Ο θάνατος από ηρωίνη είναι πολύ πιθανός και προέρχεται από πολλές αιτίες. Η πιο συνηθισμένη αιτία ίσως είναι η λήψη υπερβολικής δόσεως, και αυτό διότι ο τοξικομανής, στην έντονη διάθεση που έχει να πάρει μια δόση ηρωίνης, δεν ελέγχει ούτε το είδος που του δίνει ο λαθρέμπορος γιατί όπως είναι γνωστό n ηρωίνη νοθεύεται με κινίνη, στρυχνίνη κ.α.- ούτε μπορεί να ελέγξει την ποσότητα με τα μέσα που έχει.  Κάθε δόση είναι διαφορετικής περιεκτικότητας σε ηρωίνη, με αποτέλεσμα η ποσότητα που λαμβάνεται να μην είναι ελεγχόμενη.  “Αν ένα υγιές άτομο έχει ένα προσδόκιμο 30-40 χρόνια, για τα άτομα αυτά το προσδόκιμο επιβιώσεως είναι τρομερά χαμηλό. Δυστυχώς, δεν , υπάρχουν σήμερα στατιστικά στοιχεία για να κρίνει κανείς ποια είναι η βασική αιτία θανάτου των τοξικομανών στη χώρα μας. Πάντως εκείνο που πρέπει να τονίσει κανείς είναι ότι η τοξικομανία της ηρωίνης ιδιαίτερα είναι σχεδόν ταυτόσημη με την έννοια του θανάτου. Ο κάθε νέος που θα πάρει τη σύριγγα στο χέρι του και θ ' αποφασίσει να κάνει την ηρωίνη, παίρνει και διαβατήριο για το θάνατο. Ακόμη και ζωντανός να παραμείνει, είναι τέτοια η ψυχολογική του αποικοδόμηση, τέτοια η αποσύνθεση της προσωπικότητάς του, που μπορεί να μιλήσει κανείς για ζωντανό-νεκρό.

·         Οι γενικές λοιμώξεις, όπως η ηπατίτιδα, ο τέτανος, οι πνευμονικές επιπλοκές, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα κτλ., προκαλούνται από αδυναμία τήρησης των συνθηκών ασηψίας, όταν γίνεται χρήση με ενέσεις. Σε έρευνα γιατρών του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων της Αθήνας (Κοντογιάννης, Μουσούλης, Γιαλούρης) αποδείχθηκε πως, ενώ το 1976 και 1977 κανείς τοξικομανής δε νοσηλεύτηκε για ηπατίτιδα, μετά το 1978 άρχισαν να νοσηλεύονται αρκετοί, κι έτσι το 1982, ένας στους δέκα αρρώστους από ηπατίτιδα ήταν τοξικομανής. 'Ήταν άνθρωποι που ανήκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 24 χρόνια.

Οι ίδιοι γιατροί επισημαίνουν ότι ο αριθμός των τοξικομανών με ηπατίτιδα πρέπει να 'ναι ακόμα μεγαλύτερος, γιατί οι εύποροι τοξικομανείς προτιμούν τη νοσηλεία στο σπίτι ή σε ιδιωτικές κλινικές, κι έτσι πολλές περιπτώσεις δεν υπολογίζονται στις στατιστικές.

·         Ο κίνδυνος από την πρόσμειξη των ναρκωτικών με άλλες ουσίες είναι μεγάλος. Πολλά δυσάρεστα συμπτώματα, ή και θάνατοι ακόμα, αποδίδονται στις διάφορες ουσίες(π.χ. κινίνη, στρυχνίνη κτλ.), με τις οποίες τα κυκλώματα διακίνησης νοθεύουν τα ναρκωτικά (και κυρίως την ηρωίνη) για ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Την ίδια νοθεία μπορεί να την κάνουν και χρήστες-μικροδιακινητές, για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα χρήματα για τη δόση τους.

·         Η λήψη ναρκωτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ολέθρια για το παιδί, γιατί τα ναρκωτικά διαπερνούν τον πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα ναρκομανής μείνει έγκυος, το έμβρυο θα δεχτεί την επίδραση του ναρκωτικού και θ' αναπτύξει σωματική εξάρτηση. Επομένως, σύντομα μετά τη γέννησή του, το βρέφος θα παρουσιάζει το φοβερό πόνο της εξάρτησης από το ναρκωτικό. Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τους 20.000-30.000 ηρωινομανείς από τη Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.) η 1 στους 5 ήταν γυναίκα, και ότι περισσότερες από 8 στις 10 βρίσκονταν στις αναπαραγωγικές ηλικίες. Πράγμα που σημαίνει ότι το 1973, για παράδειγμα, 1 νεογέννητο στα 14 απ' όσα είδαν τον κόσμο στο Γενικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας γεννήθηκε από μητέρα που ήταν τοξικομανής.

· Οι γενικές κοινωνικές συνέπειες είναι τεράστιες. Μολονότι γνωρίζουμε πολλά σχετικά με τις ειδικές συνέπειες απ' τη χρήση των ναρκωτικών, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε και να αναφέρουμε τις άπειρες κοινωνικές προεκτάσεις τους.  Ένα μικρό μόνο δείγμα μπορούμε να έχουμε κι απ' τις δύο παρακάτω αφηγήσεις, που τις παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο: Αυτός εδώ ο νέος έσκαβε τις φλέβες του με μανία, κοντά τέσσερα χρόνια. “Έφτασα να τρυπιέμαι και 9 φορές τη μέρα”. Γνώρισε τη φυλακή. Μετράει αγαπητούς φίλους του, που δεν υπάρχουν πια, βρέθηκαν νεκροί πλάι σε μια σύριγγα. “Πέντε φορές κινδύνεψα κι εγώ, τη μια απ' αυτές οι γιατροί με είχαν ξεγράψει”. Έκλεβε το σπίτι του, πουλούσε ηρωίνη, γνώρισε εξευτελισμούς. “Πόσες και πόσες φορές δεν έφτυσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για όσα έκανα προκειμένου να βγάλω τη δόση μου”.   Οι δρόμοι, που ανοίγονται σ ' αυτές τις περιπτώσεις, είναι να γίνει κανείς ληστής ή λαθρέμπορος, για να εξοικονομήσει τη δόση του. Όσοι Δε γίνουν κλέφτες ή λαθρέμποροι, θα γίνουν μαστροποί ή μικροέμποροι ηρωίνης. Είναι αυτοί που τη νοθεύουν και τη μία δόση την κάνουν δύο! για να μπορούν να εξοικονομήσουν την επόμενη δόση τους.  Αντίστοιχα, οι γυναίκες οδηγούνται στην πορνεία, Ο Κώστας άρχισε, πριν ακόμα κλείσει τα δεκαέξι του, με δύο χάπια και ένα τσιγαριλίκι. Αργότερα ήρθε και η σύριγγα. Όλα αυτά τα χρόνια υπολογίζει ότι κύλησαν 1.500.000 μιλιγκράμ ηρωίνης στο αίμα του. Λογαριάζουμε: Πρέπει να πέρασαν από τα χέρια του 15 εκατομμύρια δραχμές.  Όλα δόθηκαν για τη δόση. Αδύνατον “Κι όμως δεν είναι. Θυμάμαι μέρες, που έδωσα και 20.000 δραχμές. Θα μου πεις, πού έβρισκα τα χρήματα. Έκλεψα από το σπίτι μου, έγινα βαποράκι. Υπήρχαν μέρες που είχα στα χέρια μου και 60.000 δρχ. Όλα έφευγαν στην πρέζα. Ξέρω κοπέλες που στέκονται στα πεζοδρόμια της Βουκουρεστίου, γίνονται πόρνες για τη δόση τους, αγόρια που έκαναν διαρρήξεις.

Αποτοξίνωση

Τα άτομα που πάσχουν από εθισμό στα ναρκωτικά δεν μπορούν να απαλλαχθούν μόνα τους από τη νόσο τους. Χρειάζεται μια εξατομικευμένη αντιμετώπιση και θεραπεία για τον κάθε χρήστη.
Το πρώτο βήμα είναι η αποτοξίνωση που επιτρέπει στον οργανισμό να απαλλαγεί από τα ναρκωτικά και παράλληλα αντιμετωπίζει τα συμπτώματα στέρησης. Μετά από την αποτοξίνωση η θεραπεία πρέπει να συνεχίζεται με ψυχολογικές προσεγγίσεις σε θέματα συμπεριφοράς ή και με φάρμακα εάν είναι δυνατόν.
Η αποτοξίνωση χωρίς συνέχιση της θεραπείας με μια ολοκληρωμένη και εξατομικευμένη ψυχολογική και κοινωνική προσέγγιση του ασθενούς δεν είναι αποτελεσματική. Οι θεραπείες μπορούν να έχουν καλά αποτελέσματα αλλά είναι μακρόχρονες, η συνέχεια είναι απαραίτητη και συχνά χρειάζονται επαναλαμβανόμενες θεραπείες για να επιτευχθεί και να διατηρηθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Με την αποτοξίνωση, δίνεται ξανά στο σώμα η ευκαιρία να παράγει από μόνο του τις διάφορες ουσίες που ρυθμίζουν τον πόνο και την ευφορία. Άρα, από αυτή την καθαρά βιοχημική άποψη, λύνεται η εξάρτηση. Επειδή όμως με τα χρόνια, η χρήση  αποξένωσε τον χρήστη από το κοινωνικό του περιβάλλον και τον έμαθε να στρέφεται σε ουσίες για να λύνει τα προβλήματά του, τίθεται και θέμα ευρύτερης, “κοινωνικής” απεξάρτησης. Χρειάζεται δηλαδή να μάθει ξανά πώς να σχετίζεται με τους συνανθρώπους του, πώς να εργάζεται και πώς να ξεκουράζεται, χωρίς όμως να καταφεύγει σε ουσίες. Αυτό το κομμάτι είναι πολύ σημαντικό, αλλιώς με την πρώτη κοινωνική δυσκολία θα ξαναπέσει στη χρήση και οι κόποι του θα πάνε χαμένοι.  Όταν ένας ασθενής υπόκειται σε θεραπεία απεξάρτησης, υπάρχει πάντοτε σημαντικός κίνδυνος υποτροπής με επιστροφή στα ναρκωτικά.

 Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να κατορθώσει κάποιος την ψυχοκοινωνική απεξάρτηση είναι να ενταχθεί σε θεραπευτική κοινότητα, είτε ανοιχτού είτε κλειστού τύπου. Στις θεραπευτικές κοινότητες προσφέρεται μια δομημένη εμπειρία κοινωνικής συμβίωσης, όπου μπορεί να μάθει να αντιμετωπίζει τις διάφορες καθημερινές δυσκολίες της ζωής χωρίς να στρέφεται σε κάποια ουσία για παρηγοριά, ενώ ταυτόχρονα δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει ο χρήστης καλύτερα τον εαυτό του, να έλθει σε επαφή με τον πόνο που αρχικά τον οδήγησε στη χρήση, και να τον υπερβεί.

---

Τα αστέρια που έσβησαν νωρίς

Η είδηση του απρόσμενου θανάτου του Χιθ Λέτζερ στα 28 του μόλις χρόνια σόκαρε τους φίλους του κινηματογράφου και τους συναδέλφους του. Η καριέρα του είχε αρχίσει να απογειώνεται και στο ενεργητικό του είχε ήδη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία του στο «Βrokeback mountain».  Την ίδια μέρα, που ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για Όσκαρ του 2007, ο Λέτζερ βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στο Μανχάταν.  Ο Λέτζερ θα γινόταν 29 αυτό τον Απρίλιο Κι οι αναφορές για τον θάνατό του από την αρχή περιλάμβαναν την παρουσία ναρκωτικών ουσιών.
 Ο Λέτζερ πέθανε νέος, όπως τόσοι και τόσοι ηθοποιοί και τραγουδιστές που «έζησαν για το σήμερα» και για τους «οποίους το αύριο δεν ήρθε ποτέ», όπως λέει και το τραγούδι των Black Sabbath.
Ηταν αυτοί που δεν πρόλαβαν να φθαρούν, να γεράσουν ή να δουν το άστρο τους να δύει αργά και βασανιστικά. Πέθαναν νέοι και έμειναν για πάντα στη μνήμη αναλλοίωτοι από τον χρόνο, για πάντα είδωλα.
Ο Τζέιμς Ντιν αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του σταρ που «έφυγε» νωρίς, στα 24 του. Ο «επαναστάτης χωρίς αιτία» του Χόλιγουντ, με συχνές κρίσεις κατάθλιψης, καταχρήσεις ποτού και ναρκωτικών, λάτρευε την ταχύτητα η οποία και τον σκότωσε, όταν τράκαρε μετωπικά και πέθανε ακαριαία.
Η Μέριλιν Μονρόε, πέθανε στα 36 της. Αν και την ποθούσαν όλοι, εκείνη ένιωθε μόνη. Παρέα της τα χάπια και το αλκοόλ που τη σκότωσαν.
Ο Μπρους Λι στα 32 του από αλλεργικό σοκ εξαιτίας του παυσίπονου που του είχε χορηγηθεί. Πάντως, πέρα από την επίσημη αιτία του θανάτου έχουν κυκλοφορήσει και πλήθος σεναρίων: ότι πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών, από τα ίχνη μαριχουάνας που βρέθηκαν στην νεκροψία.
Το 1982, ο Τζον Μπελούσι πεθαίνει στα 33 του χρόνια. Βρέθηκε νεκρός σε σπίτι στο Λος Αντζελες και ως επίσημη αιτία θανάτου δίνεται η κατάχρηση ναρκωτικών.
Εντεκα χρόνια αργότερα φεύγει στα 23 του μόλις χρόνια από υπερβολική δόση ηρωίνης και κοκαϊνης, ένας από τους πιο δημοφιλείς και πολλά υποσχόμενος ηθοποιός της γενιάς του, ο Ρίβερ Φοίνιξ.
Μία μόλις εβδομάδα πριν από τον θάνατο του Λέτζερ, ο Μπραντ Ρένφρο, ανερχόμενος σταρ στο Χόλιγουντ, μας αποχαιρέτησε στα 25 του. Εικάζεται πως το κοκτέιλ ηρεμιστικών και αλκοόλ ευθύνεται για τον θάνατό του.
Έναν χρόνο νωρίτερα, η Αννα Νικόλ Σμιθ, μοντέλο, ηθοποιός, πέθανε στα 39 της. Είχε χάσει τον γιο της λίγο καιρό πριν, και παρ’ όλο που είχε φέρει στη ζωή ένα κοριτσάκι, οι οικείοι της ισχυρίζονται πως δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα του θανάτου του γιου της. Καταρρέει σε δωμάτιο ξενοδοχείου από υπερβολική δόση χαπιών. Είχε μόλις γίνει μαμά για δεύτερη φορά.
Οι τραγουδιστές
Πολλοί είναι οι τραγουδιστές που χάθηκαν νέοι, λες και το die young γράφτηκε ειδικά για αυτούς: το 1977 σε ηλικία μόλις 42 ετών πεθαίνει ο «βασιλιάς» Ελβις Πρίσλέϊ. Αιτία θανάτου η καρδιακή αρρυθμία, ένας θάνατος που ήρθε πιο γρήγορα κυρίως λόγω της κακής διατροφής, των εξουθενωτικών ωραρίων αλλά και των χαπιών - ναρκωτικών που χρησιμοποιούσε σε μεγάλες ποσότητες.
Ο Κερτ Κομπέιν των Νιρβάνα βρέθηκε νεκρός στα 27 του στο σπίτι του στο Σιάτλ. Είχε αυτοπυροβοληθεί, μία μέρα μετά την «απόδρασή» του από κλινική αποτοξίνωσης.  Ο Κομπέιν είχε καταφύγει στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ για να αντέξει την πίεση των μίντια, αλλά και τη χρόνια κατάθλιψη που τον βασάνιζε. Στο μήνυμα που άφησε έγραφε πως «είναι καλύτερα να καείς παρά να σβήσεις».
Ο Σιντ Βίσιους (κιθαρίστας των Sex Pistols) ήταν γνήσιος εκφραστής του κινήματος του πανκ: βίαιος, αναρχικός, υπερβολικός, καταστροφικός και απαθής. Η προσωπική του φιλοσοφία «ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος» τον οδήγησε σε μια ζωή γεμάτη καταχρήσεις, η οποία και τελείωσε στα 21 του μόλις χρόνια.
Ο Τζιμ Μόρισον των Doors πέθανε στα 27 του, από υπερβολική δόση ηρωίνης.
Ο Άντυ Γκιμπ, τραγουδιστής και νεότερος αδελφός των  Bee Gees, πέθανε στα 30 του από καρδιακό επεισόδιο, που προκλήθηκε από συνδυασμό κοκαΐνης με αλκοόλ.
Είκοσι επτά χρονών ήταν και η Τζάνις Τζόπλιν όταν βρέθηκε νεκρή σε δωμάτιο ξενοδοχείου στο Λος Αντζελες από υπερβολική χρήση ναρκωτικών.
Και ο Τζίμι Χέντριξ, κορυφαίος κιθαρίστας όλων των εποχών, που πέθανε στα 27 του. Ως επίσημη αιτία θανάτου προσδιορίστηκε η ασφυξία από αναρρόφηση τροφών, ωστόσο, οι συνθήκες που οδήγησαν στον στο θάνατό του περιλαμβάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών.