24/2/09

Ο Δίσκος της Φαιστού


Ο Δίσκος της Φαιστού είναι ένα αρχαιολογικό εύρημα από την Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στον 17ο αιώνα π.Χ.. Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του και το νόημα των όσων αναγράφονται σε αυτόν παραμένουν άγνωστα.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουνίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουΐτζι Περνιέ και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.


Ανακάλυψη
Ο δίσκος της Φαιστού ανακαλύφθηκε στο υπόγειο του δωματίου XL-101 του Μινωικού παλατιού της Φαιστού, κοντά στην Αγία Τριάδα, στη νότια Κρήτη. Ο Ιταλός αρχαιολόγος Luigi Pernier ανάκτησε αυτό τον εντυπωσιακά άθικτο "δίσκο", περίπου 15 εκατ. στη διάμετρο και ομοιόμορφα μόλις πάνω από 1 εκατ. στο πάχος, στις 3 Ιουλίου 1908.

Περιγραφή
Ο δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό. Η μέση διάμετρός του είναι 16 εκατοστά και το μέσο πάχος του 2.1 εκατοστά. Στις δύο όψεις του βρίσκονται 45 διαφορετικά σύμβολα, πολλά από τα οποία αναπαριστούν εύκολα αναγνωρίσιμα αντικείμενα, όπως ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φυτά κ.α. Συνολικά υπάρχουν 241 σύμβολα, 122 στην 1η πλευρά και 119 στη 2η, τοποθετημένα σπειροειδώς. Τα σύμβολα είναι χωρισμένα σε ομάδες με τη χρήση μικρών γραμμών που κατευθύνονται προς το κέντρο του δίσκου.

Προσπάθειες αποκρυπτογράφησης
Ο δίσκος έχει κεντρίσει τη φαντασία πολλών αρχαιολόγων, επαγγελματιών και μη, και έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αποκρυπτογράφησής του. Έχουν προταθεί πάρα πολλές ερμηνείες του κειμένου του, όπως ότι πρόκειται για προσευχή, για τη διήγηση μίας ιστορίας, για ένα γεωμετρικό θεώρημα, για ημερολόγιο κ.α..
Παρόλα αυτά η επιστημονική κοινότητα δεν έχει αποδεχθεί καμία από τις προτεινόμενες αποκρυπτογραφήσεις και ο δίσκος παραμένει ένα άλυτο μυστήριο.

Ακολουθούν δύο παραδείγματα.
Η κ. Εφη Πολυγιαννάκη, στο βιβλίο της με τον τίτλο: «Ο Δίσκος της Φαιστού μιλάει ελληνικά», επιχειρεί να διαβάσει τα κείμενα της Α΄ πλευράς του Δίσκου, από την περιφέρεια προς το κέντρο:
«Ακουε Αρπυια περαιά τε `Αιδι θωκεί / σα νέφη με σέσωκες διατοράντα. / δόδε ημίν / τάγα, Δόδελας άδην, Ζευ, ιά έφυτε / αιγοκόπους (;) Φοινικάδε καέεσω τε / διάσυρα χαμιδε / ότε επλείμεν Αιθιοπία δε / κα-qo-ja-no (;) χάνδον Καριαja / sa-ka-qo-ja-no / pi-ru-to-ne (;) ιαλά τε ιαρήϊα / ιάτορά (ε) sa-ka-qo-ja-no / τιμάειν ραϊα, άνω τε τοία / κα-ru-to-ne (;) Ρέα:
Μετάφραση στα νεοελληνικά:
Ακουε Αρπυια περνά και στον Αδη κάθεται. Εμένα έσωσες τα νέφη σου διαπερνώντας / Δώσε σε μας! / χρόνο εξουσίας (ή τόπο) στον Δόδελα / (ο οποίος) αρκετά βέλη φύτεψε Ζευ! / τους θαλασσομάχους στη Φοινίκη έκαψα / (τους) κατέκοψα στη χάρι... / όταν καταπλέαμε στην Αιθιοποία / Με άπληστη επιθυμία από την Καρία /.../.../ και έπεμψα σφάγια / ιατρέ /... / να τιμά για την ανάρωση ακούω αυτά εδώ /... / Ρέα!
Ο κ. Γ. Πολύμερος, στο βιβλίο του «Ο Δίσκος της Φαιστού έλυσε τη σιωπή του», επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει τα κείμενα της Α΄ πλευράς του Δίσκου αντίθετα, από το κέντρο προς την περιφέρεια:
«Ιέρεια ανακτορική. / ιαθώ τε βόα / ιερά μάτια ανήγογα σά. / Ερατοία, ιαρήια τέλεια ανακτορόποι / ανήγαγα σα. / (Η) δε Πυθία μοι ειπέ τε βω, / δε μέγα ιλάσουσα θύσω αίγας δέκα, νάπη, / φυγοιόα τε ποέjα ανασταθείσα / Ολα δίδω ιατά /Μϊι δίδω άλλα τόσα. / Και έσω εμοί, επίνοσα κειτοντία, / θεραπεία. Ζάφυσα Γαία.
Μετάφραση στα νεοελληνικά:
Ιέρεια ανακτορική / φώναξε δυνατά για να γίνω καλά / ιερά ιμάτια έφερα δω πάνω σ' εσένα / Σεβαστή, σφάγια τέλεια, για τα ανάκτορα / έφερα εδώ πάνω για σένα / (Η) δε Πυθία μου είπε νάρθω σε σένα / κι αφού κάνω μεγάλο ιλασμί / να θυσιάσω δέκα γίδες στην κοιλάδα / και θα φύγω πεζή αφού σταθώ στα πόδια μου / Όλα σου δίνω τα νοσήλεια / και θα σου δώσω άλλα τόσα. / Και γίνε μου θαλερή Γαία / θεραπεύτρια της αρρώστιας μου:
Καμμία μετάφραση όμως μέχρι σήμερα δεν έχει τύχει της επίσημης αναγνώρισης.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK